Sürün-emekliyor

Evet Zeynep kuşu bildiğimiz anlamda dizler ve eller üzerinde emeklemiyor ama ilerideki oyuncağa sürünme karışımı bir hareketle ulaşıyor. Uzun süre geri gitmesinden sonra bu da başarı.E daha noolsun dimi. Sonra da bize bakıp gülüyor zibidi. :) Bir de özellikle bize tutunarak ayağa kalkıyor. Üstümüze tırmanıyor da diyebilirim. Dağcı olacak dağcı....

Bu arada geceler nasıl geçiyor diye soranlara tek cevabım zor olacak. Gerçi hiçbiri ilk gece kadar zor değildi. Ne yapacağımızı bilemedik ilk gece, acemi anne-babaya döndük. Ağladı, ağladı, ağladı. Uyudu uyandı bir daha ağladı. Ama ilk geceden sonra tekrar kendi odasıne geri döndü ve odasında akrobasiye başladık. Bu arada sesi kısıldı (evet çok canice gözüküyor). Ama şu bir hafta (umuyorum bir hafta) acıdan sonra herkes huzura kavuşacak. Kendim avutacak pek çok şey söylüyorum sürekli kendime. En başında da bunun onun iyiliği için olduğu ...

Doğa ise ''How are you''dedi. Türkçe bitti de :) Biz sorunca da '' I'm fine. Thank you''diye cevap verdi. Tabii bunların bir kaşık yemek yemeyip sonra da şirinlik yapıp gönlümüzü almak istemesinin de katkısı olabilir. Şu anda yatağında şarkılar söylüyor. Uyusun diye koyduk aslında odasına. Evet bir kaşık yemek yemeden yatırdık. Evimizin baz kuralları var ve bunlar onların iyiliği için. Olay da nasıl başladı? Ben Zeynep'e yemek yedirirken'' bana da anne yedirsin'' vızırdamaları ile. Kıskanıyor tama da hiç bu kadar geri gitmemişti.

Diğer bir gelişme de Doğa ona kızınca artık dudaklarını büzüp üzülüyor. Eskiden gülüp gider sende kızdığınla kalırdın. Şimdi önce kızıyorsun, sonra üzdüğün için üzülüyorsun. Ah evladım nasıl büyüyeceksiniz...

Okulu da anlatmaya başladı ufak ufak. ''Benim arkadaşlarım vaaaar adı daa Atamer ve Afe(Efe)''

Oyun gurubu dahil 5 ay olduğu düşünülürse bana çektiğini söyleyebiliriz. Ben de hiçbirşey anlatmazdım. Azıcık da iyi yönlerimi alsaydın ya kızım ...

Not: Resim için sadece bizim evin halleri diyorum...