Bizdeyse daha dün ikea'da zırladı durdu Doğa arabadan inecem diye. E hadi dedim sıkıldı tabi otur otur. (Herdefasında düşüyorum bu hataya. Allaam bana da acık akıl fikir ver). Arabadan indi. İki adım attı. Döndü arkasına. Bana el salladı. ''Bye bye'' dedi gitti. Önce bıraktım bakalım nereye kadar gidecek diye ama dakkasında halı reyonunun sonuna ulaşmış, ardına bakmadan devam ediyordu. Bıraksam daha gidecek. Sonra yaka paça oturttum tekrar arabasına.
Bizle hiç işi yok ama hal böyle olunca biz de helak oluyoruz peşinde. Özgüven konusunu mu abarttık bilmiyorum ki...
Şimdi nasıl çözecez bu işi, nasıl kurtulacağız bu arabadan? Heryere iki araba gidiyoruz çünkü. Gittiğimiz heryeri de dolduruyoruz, bize yer kalmıyor kıpırdayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder