Dün ilk defa okul görüşmesine gittim. Çok garip. Kuzucum büyümüş de okula mı gidecek? Çanta istiyorlar içine yedek kıyafetleri koymak için. Gözümün önünde hayali beliriyor. Sırtına takmış çantasını tutmuş elimizi pıtı pıtı gidiyor. Ya da okulun kapısından el sallıyor... Yüzümde bir gülümseme belirse de içim de burkuluyor ufak ufak. Çalışırken bütün gün görmesem de evde okulunca sanki daha güvenli, daha korunaklı. Şimdi bambaşka bi yerde..... Neyse okul konusu zaten daha karara bağlanmış bir konu değil. Ama genel olarak hiç de fena bir yer sanki. Karar verirsek bikaç yer daha gezeriz tabii...
Bugün yine her sabah olduğu gibi Zeynepin günlük rutinini oturtma kararı ile başladım güne... Bu iş her pazartesi başlanan diyetlere döndü ama du bakalım bugün olacak sanki. İlk seansı başarı ile atlattım. Emzirdim, oynadı ve uykusu gelince yatırdım, emzirmeden pışpış diyerek uyuttum. Çok da zorlanmadı uyurken ama bu tabi her seferinde bu kadar çabuk olacağının göstergesi değil. Kendimi kolaya hazırlamiim ki, bir dahaki sefere çabuk pes edip emzirerek uyutmiim. Sevgili Tracey ablaya göre bu işi 4 ay olmadan halletmem lazım. Ha gayret....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder